Prawie na pewno drożdże starterowe to zawiesina drożdżowa przechowywana w stanie zamrożonym w ciekłym azocie. Co ciekawe, jedną z najpopularniejszych metod jest przechowywanie go w zamkniętych porcjach plastikowych słomek do picia.

Komercyjne laboratoria drożdży mają duże zbiory (czasami nazywane bibliotekami) czystych kultur różnych szczepów drożdży przechowywanych w tym sposób (czysta kultura oznacza, że ​​wszystkie komórki w kulturze są genetycznie identyczne). Te „podstawowe” kultury, jak się je nazywa, są zasadniczo używane do zaszczepiania większych i większych fermentacji, w których komórki drożdży rozmnażają się, aż wydadzą wystarczającą ilość drożdży, aby podzielić je na „dające się rozbić” ilości. Opierając się na tym, jak rozmnażają się drożdże piwowarskie (poprzez bezpłciowe pączkowanie), cały wzrost (nowe komórki drożdży) powinien być genetycznie taki sam jak komórki macierzystej, chociaż oczywiście mutacje występują.

Te czyste kultury pierwotnie są albo :

1. Nabyte z innego laboratorium / kolekcji LUB
2. Izolowane z kolonii hodowanych na pożywkach (płytkach agarowych), co do których można ogólnie zapewnić, że wyrosły z pojedynczej komórki ( z innych piw, dzikich owoców, naprawdę wszędzie tam, gdzie można znaleźć drożdże).

Istnieje oczywiście wiele innych metod przechowywania drożdży dłuższego (bardziej) terminowego , np. jako regularne subkultury, liofilizację lub suszenie próżniowe (drożdże instant / active-dry), ale ciekły azot jest ogólnie uważany za najbardziej stabilny genetycznie (i jest stosunkowo prosty).

Absolutnie możesz to zrobić tego rodzaju rzeczy w domu, tak naprawdę jest ograniczone tylko tym, jak daleko chcesz to zrobić. Ogólnie w domu będziesz po prostu robić zwykłe subkultury, albo w płynnych pożywkach, albo na skosach agaru, jednak nie ma nic (poza doświadczeniem i wiedzą [ i pieniądze]) powstrzymywanie domowego piwowara przed sukcesem przy użyciu tych samych metod, które robią laboratoria komercyjne.